Roślinność drzewiasta w ogrodnictwie.

Roślinność drzewiasta w architekturze krajobrazu stanowi podstawę określonych zbiorowisk fitosocjologicznych, a jej obecność warunkuje prawidłowe funkcjonowanie ekosystemu.
Roślinność drzewiasta należy do grupy roślin wieloletnich, biorąc pod uwagę formy wzrostu tych roślin, wyróżniamy:


a) drzewa

• to najwyżej zorganizowana grupa wśród roślin.
• mają wyraźnie wykształcony pień
• korona drzewa bogato ugałęziona
• mogą być iglaste, liściaste, owocowe, ozdobne
• osiągają znaczne rozmiary i wiek
• w zależności od typu drzewa korona może przybrać kształt stożkowy, kulisty, piramidalny, elipsoidalny, zwisający

 b) krzewy

• nie posiadają głównego pnia
• wysokość nie przekracza kilku metrów
• dzielone są również tak jak drzewa na krzewy iglaste, liściaste, owocowe, ozdobne

c) krzewinki

• posiada częściowo drewniejące pędy
• stanowią formę przejściową pomiędzy roślinami drzewiastymi, a zielnymi

 d) pnącza

• szybki przyrost na długość 
• długie wiotkie pędy
• trudność utrzymywania w poziomie
• można stosować je w ogrodnictwie ozdobnym, gdyż lubią się wspinać po różnych drewnianych ozdobach

Z rodzimych gatunków jako drzewiaste rośliny szkieletowe służą: świerk pospolity, modrzew europejski, jodła pospolita, na suchych stanowiskach sosna pospolita. Z obcych roślin drzewiastych są to niektóre jodły (j.olbrzymia, j.nikko, j.kaukaska, j.grecka) modrzew japoński, świerki (ś.serbski, ś,kłujący) sosny (czarna, wejmutka).